W tej odsłonie chciałbym zwrócić Waszą uwagę na problem
przysłów funkcjonujących w polskiej kulturze.
Wszystkie rodzaje przysłów uważam za
wielowiekową skarbnicę życiowych wskazówek i porad na różne okazje. Odbiorcami
przysłów są tak naprawdę wszyscy ludzie, bez względu na wiek czy grupę
społeczną.
Słownik terminów literackich pod redakcją Janusza Sławińskiego
informuje nas:
Przysłowie (łac.
proverbium) – zdanie występujące w obrębie danej kultury w stałej postaci,
wyrażające w formie bezpośredniej lub zmetaforyzowanej pewną myśl czy naukę ogólną, odnoszącą się do
określonej sytuacji życiowej; ma postać stwierdzenia lub pouczenia, zwykle
zbudowanego na zasadzie paralelizmu lub kontrastu znaczeniowego (np. Czego mądry nie zgadnie, czasem głupi
przepowie), nierzadko rymowanego wewnętrznie (np. Pan zbyt surowy niedługo zdrowy, Bez nagrody cnota oziębnie jak groch
na bębnie).
Należy dodać, że przysłowia powstają
i funkcjonują przede wszystkim w kulturach zamkniętych i tradycyjnych, są przez
to istotnym składnikiem ludowej literatury. Znana jest także rola przysłów w Chłopach W. S. Reymonta.
Do języka polskiego termin „przysłowie”
wprowadził w 1658 r. Andrzej Maksymilian Fredro – dworzanin królewski,
kasztelan lwowski, moralista pedagog, mówca i historyk. W wydanych w 1958 r. Przysłowiach
mów potocznych… dał się poznać jako intelektualista o europejskich
horyzontach, jak i gawędziarz opowiadający o sarmackich realiach.
W staropolszczyźnie przysłowia określano
terminami: „przypowieść” i „porzekadło”. Pierwszy zbiór przysłów polskich Proverbiorum Polonicorum skompilował po
łacinie i po polsku w Lubczy w 1618 r. Salomon Rysiński.
Przysłowia łatwo zapadają nam w
pamięć, dlatego chętnie używamy ich na co dzień. Są skarbnicą wskazówek i porad
na różne okoliczności życia. Poza tym o ich sile stanowi pewien rodzaj
ciągłości, przysłowia bowiem były, są i będą. Jak długo będzie istniał język,
tak długo będą istniały przysłowia.
Warto dodać, że zbieraniem i
opracowywaniem przysłów zajmuje się dział leksykografii zwany paremiografią, natomiast ich badaniem paremiologia.
Poniżej zamieszczam przysłowia
związane z grudniem, niektóre
przypisane do konkretnych dni.
1 N
Blanki, Eligiusza, Natalii
|
Gdy zamarznie pierwszego grudnia
wyschnie niejedna studnia, gdy pierwszego pogoda służy to wczesną wiosnę i
pogodną wróży.
Gdy w adwencie szadź na
drzewach się pokazuje, to rok urodzajny nam zwiastuje.
|
2 Pn
Balbiny, Pauliny, Rafała
|
Gdy na początku grudnia pogoda
stała zima będzie długo biała.
|
3 Wt
Ksawerego, Franciszka
|
W pierwszym tygodniu grudnia,
gdy pogoda stała, będzie zima długo biała.
Grudzień jak łagodny wszędzie
cała zima dzieckiem
będzie.
|
4 Śr
Krystiana, Barbary
|
Gdy w Barbarę pada - zima ostra
się zapowiada.
Barbara po wodzie święta po
lodzie.
Barbara po lodzie święta po
wodzie.
Kiedy na świętą Barbarę błoto,
będzie zima jak złoto.
Czwarty grudzień jaki, cały
grudzień taki.
|
5 Cz
Kryspiny, Saby
|
Piąty grudzień stycznia czyni
znaki, szósty grudzień luty przepowiada, siódmy grudzień o marcu gada.
|
6 Pt
Angeliki, Mikołaja
|
W Mikołaja, gdy deszcz
wszędzie, cała zima lekka będzie.
Jeśli w grudniu często dmucha,
to w marcu i kwietniu plucha.
|
7 So
Ambrożego, Marcina
|
Na święty Ambroży poprawią się
mrozy.
Święty Ambroży zimy przysporzy. |
8 N
Marii, Romaryka
|
Po suchym grudniu sucha wiosna
bywa i pogoda we żniwa.
Suchy grudzień, sucha wiosna
i suche lato.
|
9 Pn
Leokadii, Wiesława
|
Grudzień to miesiąc zawiły,
czasem srogi, czasem miły.
Grudzień jaki, czerwiec taki.
|
10 Wt
Menasa, Julii
|
Suchy grudzień stoi za to, że
sucha będzie wiosna i suche lato.
Im więcej w grudniu pogody, tym
więcej wiosną wody.
|
11 Śr
Waldemara, Daniela, Artura
|
W zimie odkryte ucho, to w
lecie sucho.
Grudzień zimny, śniegiem
pokryty, daje rok w zboże obfity.
|
12 Cz
Aleksandra, Adelajdy
|
Mroźny grudzień, wiele śniegu,
żyzny roczek będzie w biegu.
|
13 Pt
Otylii, Łucjii
|
Kiedy na świętą Łucję mróz, to
smaruj wóz.
Święta Łucja głosi, jaką pogodę styczeń przynosi. Po świętej Łucji pogoda na koniec grudnia śnieg poda. Od Łucji do Wilii licz dwanaście dni, a w jakim to sobie toku, słonko we dnie, w nocy gwiazdy, światłem tuż po sobie lśni, takim będzie miesiąc każdy, w nadchodzącym tobie roku.
Od Łucji do Wilii
(Wigilii) patrz na dni, o przyszłym roku powiedzą ci.
|
14 So
Noemi, Izydora
|
Taką pogodę Nowy Rok przynosi,
jaka na Jana od Krzyża się głosi.
|
15 N
Waleriana, Celiny
|
Co zima przychłodzi, lato
wynagrodzi.
|
16 Pn
Zdziesławy, Euzebiusza, Aliny
|
Jak w zimie piecze, to w lecie
ciecze.
|
17 Wt
Łazarza, Floriana
|
Grudzień zimny, śniegiem
przykryty, daje rok w zboże obfity.
|
18 Śr
Bugusława, Gracjana
|
W grudniu rzeki kryją lody, a
lud cieszy się na Gody.
|
19 Cz
Dariusza, Urbana
|
Pogoda na Urbana, to wielka
wygrana.
|
20 Pt
Dominika, Makarego
|
Na świętego Dominika wszędzie
śpiew ptactwa zanika.
Gdy Makary pogodny, cały styczeń chłodny. Ile słońca na Makarego, tyle ciepła wrześniowego. Dzień świętego Makarego pewnie przepowiada, czy we wrześniu pogoda, czy też ciągle pada. |
21 So
Piotra, Tomasza
|
Jaka pogoda Tomaszowa, taka
będzie i majowa.
Na Tomasza najdłuższa noc
nasza.
Na święty Tomasz dzień się z
nocą sili, mniej nocy,
więcej dnia będzie po chwili.
Gdy na Tomasza deszcz pada,
zmienną zimę zapowiada.
Gdy na Tomasza pogoda, styczeń
silne wiatry poda.
Na Tomasza nie chodź do lasa. |
22 N
Honoraty, Zenona, Judyty
|
Grudzień ostro mrozi drogi,
wieprze bije, drwa znosi dla zimowej trwogi.
|
23 Pn
Sławomiry, Wiktorii
|
Gdy w grudniu śnieg pada, drugi
rok taki sam zapowiada.
Grudzień z grzmotami, rok z
wiatrami.
|
24 Wt
Ewy, Adama
|
Gdy w Narodzenie pogodnie,
będzie tak cztery tygodnie.
Jak w Wigilię z dachu ciecze,
zima długo się przewlecze.
Pogoda na Wigilię Narodzenia, do Nowego Roku się nie zmienia.
Wigilia jasna, święty Jan
ciemny, obiecują rok przyjemny.
Na Adama i Ewy, dobre bydłu i plewy. Słota w dzień Adama i Ewy, zabezpiecz od zimna cholewy. W dzień Adama i Ewy daruj bliźnim gniewy. Adam i Ewa pokazują, jaki styczeń i luty po nich następują. Na Pasterkę po wodzie, Alleluja po lodzie. |
25 Śr
Mateusza, Eugenii
|
Jeśli w pierwszy dzień po
Narodzeniu dopiekało, będzie zima długo białą.
Gdy choinka tonie w wodzie,
jajko toczy się po lodzie.
Gdy pola zielone, jak się Chrystus rodzi, Wielkanocnym Świętom śnieg pewnie zaszkodzi. W jakim blasku Bóg się rodzi, w takim cały styczeń chodzi.
Gdy w Boże Narodzenie pola
są zielone, na Wielkanoc będą śniegiem przyprószone.
Gdy na Gody bardzo biało,
wiosną śniegu jest niemało.
Gdy na Gody leży śnieg srogi, to na Wielkanoc zielone odłogi.
Gdy w pełni księżyca Gody
przypadają, łagodną resztkę zimy z tego wysnuwają.
Gdy w Narodzenie Pana pogodnie,
będzie tak cztery tygodnie.
W Gody słonko świeci, tak i tydzień zleci. Z których stron w Gody wiatry się głoszą, stamtąd do Jana (27.12) deszcze przynoszą. |
26 Cz
Dionizego, Szczepana
|
Jaka pogoda w Szczepana panuje,
taka na luty nam się szykuje.
W dzień świętego Szczepana
rzucają owsem w kapłana.
Jak przymrozi na Szczepana, będzie wiosna od Damiana (27.02).
Pogoda marcowa, taka sama jak i
Szczepanowa.
Gdy na Szczepana błoto
po kolana, na Zmartwychwstanie wytoczym sanie.
|
27 Pt
Żanety, Jana, Fabioli
|
Jak Jan Apostoł ośnieżony, św.
Józef (19.03) już zielony.
Jak na Jana śniegu po kolana, to Józek (19.03) pociągnie trawy wózek.
Jak Apostoł pokazuje, taki luty
następuje.
Gdy w Ewangelistę chmury, będą plonów góry. |
28 So
Teofili, Antoniego
|
Niewiniątek dzień pokaże, jaka
pogoda w marcu się okaże.
Suchy grudzień stoi za to, że
sucha wiosna i suche lato.
|
29 N
Tomasza, Dominika
|
Grudzień ziemię grudzi dla
zwierząt i ludzi.
|
30 Pn
Anizji, Eugeniusza
|
Eugeniego lód albo woda pokaże,
czy w maju będzie pogoda.
Jeśli da śnieg Eugenii, to się zima przemieni. |
31 Wt
Sylwestra, Melanii, Sylwestry
|
Dzień Sylwestrowy pokaże czas
lipcowy.
W noc Sylwestrową łagodnie,
będzie kilka dni pogodnie.
Czy rok był suchy, czy było błoto, nigdy w Sylwestra nie będzie padało złoto.
Na święty Sylwester mroźno,
zapowiedź na zimę mroźną.
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz